Dołącz do nas i rozpocznij nową przygodę w swoim życiu!
Młodzieżowy
Dom Kultury
"Dom Harcerza"
im. prof. A. Kamińskiego
Młodzieżowy Dom Kultury “Dom Harcerza” im. prof. A. Kamińskiego jest placówką wychowania pozaszkolnego Gminy Kraków. Placówka jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Wychowania Pozaszkolnego i Krajowej Rady Placówek Wychowania Pozaszkolnego.
Od ponad ćwierć wieku w budynku i na terenie placu przy ulicy Lotniczej 1 prowadzona jest różnorodna działalność oświatowa, wychowawcza i kulturalna adresowana przede wszystkim do dzieci i młodzieży szkolnej Miasta Krakowa. Nasza obecność wpisana jest na stałe w pejzaż Olszy, Dzielnicy II i całego Krakowa.
SZCZĘŚCIE SPRZYJA ODWAŻNYM
prof. Aleksander Kamiński
(28.I.1903 – 15.III.1978)
Pedagog, teoretyk wychowania, działacz społeczny, wybitny instruktor harcerski, harcmistrz.
Urodził się w Warszawie jako syn aptekarza i chłopki. Dzieciństwo i młodość spędził na Ukrainie. W Humaniu rozpoczął naukę gimnazjalną i równocześnie wstąpił do harcerstwa. W 1921 wrócił do Polski i w Gimnazjum Kulwiecia uzyskał maturę. W 1923 rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim; w 1928 ukończył historię i archeologię jako przedmiot dodatkowy. Ucząc się pracował zarobkowo. W 1922 został wychowawcą jednej z burs zorganizowanych przez Radę Główną Opiekuńczą miasta Pruszkowa, następnie kierownikiem tej bursy. Od 1929 w Gimnazjum im. Św. Stanisława Kostki w Warszawie pracował jako nauczyciel historii.
Przeszedł wszystkie szczeble kariery harcerskiej. W latach 20-tych był instruktorem w Komendzie Warszawskiej Chorągwi Harcerzy, a w latach 1928-29 komendantem Chorągwi Mazowieckiej. Już wówczas zwracał szczególną uwagę na pracę z dziećmi w wieku 8 – 11 lat.
Od 1928 pisał felietony do “Płomyka” oraz ilustrowanego tygodnika dla młodzieży “Iskry”, na którego łamach prowadził stałą rubrykę “Na tropie harcerskim”. W 1928 – 31 pracował jako kierownik bursy dla młodzieży ze szkół zawodowych. Był współzałożycielem Związku Zaw. Wychowawców i członkiem jego władz w czasie odbywania służby wojskowej w Szkole Podchorążych Piechoty w Grudziądzu zachorował na płuca, w następstwie czego wywiązała się gruźlica nękająca go do końca życia.
